ปัญหาชีวิตคู่เพราะแม่สามี 18+

ขอเริ่มเรื่องเลยนะคะ
คือตอนนี้เรา อายุย่างเข้า 25 แล้วค่ะ มีลูกกับแฟนได้หนึ่งคน ตอนนี้ลูกขวบนึงได้ค่ะ
ตอนที่ท้องคือ ท้องแบบไม่ได้ตั้งใจค่ะ ตอนนั้นจะเรียนจบแล้วค่ะเทอมสุดท้าย (ซิ่วมาสองมหาลัยค่ะ)
เลยปรึกษากับแฟนว่าจะเก็บเด็กไว้ไหม ใจเราเราเก็บค่ะ แต่แฟนนิ่งๆไม่แสดงความคิดเห็น บอกขอปรึกษาแม่ก่อน
เราก็โอเคค่ะ คิดว่าแม่แฟนคงไม่มีปัญหา เพราะแฟนเรียนจบแล้ว เราห่างกับแฟน 5 ปีค่ะ แฟนเป็นคนต่างจังหวัดค่ะ
พอแฟนโทรไปหาแม่เค้าเสร็จเรียบร้อย แฟนหันมาบอกเราค่ะว่า แม่ให้เอาออก เรานี้อึ้งมากเลยค่ะ
เราก็เงียบทันทีค่ะมันพูดอะไรต่อไม่ออก แฟนก็ไม่พูดอะไร แล้วก็ขับรถกลับมาบ้านค่ะ (บ้านเรานะคะ)
เราก็บอกแม่เราค่ะว่าท้อง แม่ก็โกรธเราโกรธแฟนว่าทำไมไม่ระวัง ไม่นึกถึงแม่บ้าง ตอนนั้นเรานิ่งอย่างเดียวค่ะ
เพราะว่ารู้ตัวว่าผิด แฟนก็นิ่งค่ะ พอแม่ใจเย็นลงแม่ก็ถามว่าจะเอาไง เรียนต่อไหมถ้าเรียนต่อก็ลองไปขอมหาวิทยาลัยดู
ไม่ก็พักการเรียนไว้ก่อน แล้วแม่ก็หันไปหาแฟนเราค่ะ ถาม จะเอายังไง แม่เราว่ายังไงบ้าง จะมาขอไหม
แฟนเราหน้าซีดทันทีเลยค่ะ แล้วก็อ้ำๆอึ้งๆ เราเลยตอบแทนค่ะ ว่าแม่แฟนให้เอาออก
แม่เราได้ยินแค่นั้นแหละค่ะ โกรธมากกก แล้วก็บอกต่อหน้าแฟนตรงนั้นเลยว่า ไม่ต้องยุ่งเกี่ยวกันอีก แล้วแม่ก็ไล่แฟนเเราออกจากบ้านค่ะ
แฟนก็หันมามองเราแล้วก็ยกมือไหว้แม่เราค่ะ แล้วก็ออกจากบ้านเราไป ส่วนแม่เราก็คงโกรธเราอยู่อะค่ะตอนนั้นเพราะไม่พูดอะไรกับเราเลย
หลังจากที่แม่ไล่แฟนเราไปแฟนเราก็นั่งรถทัวร์กลับบ้านค่ะ (รถยนต์ที่ใช้เป็นของเราค่ะ) พอผ่านไปได้ 2-3 วัน แม่แฟนโทรมาหาเราค่ะ
ร้องห่มร้องไห้ บอกเอาเด็กออกได้ไหม (ตอนนั้นอึ้งมากค่ะแบบเฮ้ยอะไรของวะ)#ขอโทษที่หยาบนะคะ แต่อารมณ์ตอนนั้นจริงๆ
เราก็ถามแม่แฟนค่ะว่า ทำไมต้องเอาออก หนูไม่ได้ต้องการให้คุณมารับผิดชอบ ลูกของหนูหนูเลี้ยงได้ แม่แฟนไม่ยอมท่าเดียวค่ะ
พยายามโน้มน้าวเราให้ทำแท้งให้ได้ ร้องไห้จะเป็นจะตาย คือแบบ งงมากค่ะ คือกุเป็นผู้หญิง กุเสียหาย กุยังไม่คิดจะเอาออก
แต่ลูกเป็นผู้ชาย เป็นอะไรมาก กุไม่ได้ขอให้มารับผิดชอบเลยยย (ขออภัยค่ะของขึ้น แบบว่าเก็บมานานนนนมากกกก)
เราถามแม่แฟนค่ะว่าทำไมเพราะอะไร จนได้คำตอบค่ะ แม่แฟนบอกว่า ลูกเค้ายังเรียนปริญญาโทอยู่ยังไม่จบ งานก็ยังไม่ได้ทำจะมีลูกได้ยังไง
อีกอย่างแม่ก็เคยทำแท้ง มันไม่เป็นอะไรหรอก ตอนนี้เค้าเป็นแค่ก้อนเลือดเฉยๆ ยังไม่มีหัวใจ (ตอนที่รู้ว่าท้องตอนนั้น 1 เดือนค่ะ)
เราเลยตอบไปว่า ไม่เอาออก ทำเค้าเกิดมาแล้วก็ต้องรับผิดชอบ ไม่ใช่หนีปัญหา เป็นผู้ใหญ่อย่ามาทำตัวแบบนี้ หนูไม่ได้ขอให้คุณมารับผิดชอบ
ดังนั้นคุณอย่ามายุ่งกับหนู แล้วเราก็ตัดสายทิ้งค่ะ เราไม่ได้เล่าให้แม่ฟังนะคะเรื่องนี้เพราะกลัวแม่เครียดหนักกว่าเดิม
พอผ่านไป 3-4 ชั่วโมง แฟนโทรมาค่ะบอกว่ายังไงก็ไม่ทิ้งเราค่ะ รักเราและลูกก็ลูกเค้า เค้าไม่ทิ้งเด็ดขาด เราก็ถามแล้วแม่ล่ะ
แฟนบอกว่าจะเคลียกับแม่เอง เราก็บอกอืม แต่ยังไงเค้าก็ไม่เอาเด็กออกนะ แฟนก็โอเคแล้วก็วางสายไป
พอสักพักใหญ่ๆอีกเช่นเคย พี่สาวแฟนโทรมาด่าเราค่ะ บอกทำไมเป็นเด็กไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง เถียงผู้ใหญ่
ให้เราไปเอาเด็กออกต่างๆนาๆ บอกเราไปด่าแม่เค้าก่อน ทำแม่เค้าร้องไห้ ทำแม่เค้าเครียด
คือกุทำอะไรผิดคะ กุท้องนะค่ะไม่ใช่น้องนะคะที่ท้อง คือกุท้องแล้วกุยังไม่ได้รับการรับผิดชอบ
หนำซ้ำกุยังโดนไล่ให้เอาเด็กออกอีก คือแบบนั้นหล่ะค่ะ ตัดสายค่ะ
ตอนนั้นเครียดมาก ร้องไห้ตลอดจนเลือดออกทางช่องคลอดค่ะ เป็นก้อนๆเลยค่ะเลือด
ตอนนั้นคิดอย่างเดียวว่าแท้ง เสียใจมากร้องไห้ตลอดทางไปรพ. พอไปถึงหมอก็เช็คปากมดลูก
และก็ซาวท้อง เด็กยังอยู่ดีค่ะ ตอนนั้นเราโล่งใจมาก ยิ้มทั้งน้ำตาจริงๆ หมอบอกภาวะแท้งคุกคาม
เกิดจากการเครียด นอนไม่พอ ยกของหนัก หรือการมีเพศสัมพันธ์ ต้องงดทุกอย่างค่ะ
เราเลยพยายามไม่เครียด แต่ก็อดไม่ได้ค่ะเพราะแม่แฟนยังโทรมาร้องไห้ให้เอาเด็กออกอยู่ทุกวัน
เราเลือดออกแบบนี้อยู่ 3-4 เดือนเลยค่ะ มันเครียดมาก กินไม่ได้นอนไม่หลับ แถมแพ้ท้องหนักมาก
ตอนแพ้ท้องแฟนเรามาอยู่ที่บ้านค่ะ แฟนเราก้มกราบแม่เราค่ะบอกจะขอดูแล หางาน ไม่ทิ้ง ต่างๆนาๆให้แม่เรายกโทษ
แม่เราก็ใจอ่อน เพราะยังไงเราก็รักแฟนอยู่ดี แม่ก็ยอมแต่แม่ก็อยากให้แต่งงานเป็นเรื่องเป็นราวอยู่ดีค่ะ
ส่วนการที่แฟนมาอยู่บ้านเรานั้น แม่แฟนเหมือนใจอ่อนลงค่ะ เพราะแฟนเรายืนกรานว่าจะอยู่กับเรา
ถ้าแม่จะให้เอาออกเค้าจะไม่กลับบ้านเค้าจะหางานทำที่กรุงเทพดูแลเราตลอดไปค่ะ นี้แหละค่ะเค้าถึงยอม
ส่วนเราหรอคะ ไม่ชอบครอบครัวแฟนอย่างแรงแล้วค่ะแต่ไม่พูดอะไร ได้แต่นิ่งๆ
พอท้องได้ 6 เดือน แม่เราถามเรื่องงานแต่งอีกครั้งค่ะ เพราะท้องโตเห็นชัดแล้ว และแฟนก็มากินอยู่บ้านเรานานแล้ว
บ้านเราไม่เคยเรียกร้องอะไรจากเค้าเลยนะคะ แต่ขอแค่แต่งงานให้มันเป็นไปตามประเพณี แม่แฟนก็เหมือนแบบ
ไม่อยากให้แต่งอะค่ะ คือพยายามบ่ายเบี่ยงไม่ว่าง ไม่มีเงิน ไม่มีเวลา จนแม่เรายื่นคำขาดว่า ถ้าไม่แต่งก็อย่ามายุ่งกับหลาน
แฟนเราเลยโทรไปหาแม่เค้าค่ะ ทะเลาะใหญ่โต แต่ก็ได้แต่งค่ะ งานแต่งแต่งแบบเงียบๆค่ะ แต่งแค่ตอนเช้าเสร็จจบ
แม่แฟนมางานแต่งเรายังกับจะมาประกวดทอง ทองเต็มตัวไปหมด พี่สาวเค้านี้ก็ทองไปหมด เราเห็นแล้วแบบ เยอะไปไหมคะ
แต่ค่าสินสอดนี้ ไม่ถึงครึ่งของทองเค้าเลยมั้งคะ เราไม่ได้อะไรกับค่าสินสอดนะคะ แต่แบบเข้าใจไหมคะ ใส่มาสะเต็มตัว
แต่บอกไม่มีเงิน ขับรถคันเป็นล้าน บอกต้องกู้เงินมาใช้ มีแต่หนี้ทั้งนั้น เราเลยหมั่นไส้อะค่ะ ถ้าไม่ติดว่าท้องก็ไม่อยากจะนับญาติด้วยจริงๆ
พองานแต่งเสร็จเรียบร้อยนะคะ แม่แฟนก็กลับต่างจังหวัด ส่วนแฟนก็อยู่กับเราต่อค่ะ ตระเวนสมัครงานแต่ก็นั่นแหละค่ะไม่ได้
เราเลยปรึกษาแม่เรา แม่เราไปฝากงานให้ค่ะ ก็ได้งานทำจนถึงปัจจุบันนี้ค่ะ ส่วนรถของเราก็เอาให้แฟนใช้ค่ะ เพราะแฟนเราไม่มีรถ
ก็อยู่แบบนี้เรื่อยมาค่ะ จนครบกำหนดคลอด ค่าคลอด 50,000-60,000 ค่ะ ผ่าคลอดค่ะ คือเราบอกแฟนไปล่วงหน้าแล้วว่า
ช่วยออกค่าคลอดหน่อยนะ คนละครึ่งก็ยังดี (บ้านเรามีปัญญาจ่ายค่ะแต่เข้าใจคำว่าน้ำใจไหมคะ) แฟนก็บอกอืมจะบอกแม่ให้
พอถึงวันจ่ายตัง แม่แฟนบอกไม่มีตังค่ะ ก็โอเคค่ะ นึกไว้แล้วว่าต้องเป็นแบบนี้ บ้านเราก็จ่ายตามเดิมค่ะ แม่เราเสียใจมากค่ะแต่ไม่พูดอะไร
แต่เราดูออก เราก็เสียใจค่ะที่เจอครอบครัวแบบนี้ (หมายถึงครอบครัวแฟนนะคะ) หลังจากคลอดนะคะ ค่าใช้จ่ายสารพัดมากๆค่ะ
คนที่มีลูกแล้วคงจะเข้าใจ ทั้งวุ่นวาย เครียด เศร้า เหนื่อย ท้อ น้ำนมมีไม่พอบ้างอะไรบ้าง สารพัดค่ะตอนนั้น เครียด เลี้ยงลูกคนเดียวด้วยค่ะ
แฟนทำงาน พ่อแม่ทำงาน เราปั้มนมใส่ขวดให้ลูกกินค่ะ กว่าจะผ่าน 3 เดือนแรกไปได้สาหัสมากค่ะ แต่แม่แฟนไม่ช่วยอะไรเลย
โทรมาถามสักนิด มาเยี่ยมหลานสักนิดไม่มีค่ะ เราก็โอเค เราก็จะไม่ยุ่งกับครอบครัวแฟนเช่นกันต่างคนต่างอยู่
แต่มันไม่ใช่สิคะ พอสามเดือนไปแล้วมาเยี่ยมค่ะ แล้วบอกเราว่าจะเอาหลานไปอยู่ด้วย คือแบบ เฮ้ยยยยย !!!
มันเรื่องอะไรวะ เราเลี้ยงของเรามาอยู่ดีๆจะเอาไป เราบอกว่าไม่ค่ะ แม่แฟนบอกว่า ทำไมไม่ให้หลานมาอยู่กับย่าบ้าง เราอึ้งสุดๆเลยค่ะ
คนแบบนี้ก็มีด้วย เราก็ไม่ให้เอาไปอะค่ะ ลองเอาไปดิเราจะตามตบจริงๆ คือแบบผู้ใหญ่ก็เหอะ
พอแม่แฟนเห็นเราไม่ให้เอาไปแน่ๆ แม่แฟนก็กลับค่ะ แต่ระหว่างที่มาอยู่บ้านเราไม่เคยช่วยเราเลี้ยง ไม่เคยอยู่ติดบ้านสักครั้ง
ไปเที่ยวข้างนอกตลอด แถมเอาแฟนเราไปด้วย (ตอนนั้นหยุดเสาร์อาทิตย์ค่ะ) ส่วนแม่เรากับพ่อมีธุระไปต่างจังหวัดพอดีค่ะ
แล้วเห็นว่าแม่แฟนกับแฟนอยู่เลยคิดว่ามีคนช่วยเลยไม่ห่วงอะไร แต่ที่ไหนได้ไม่อยู่บ้านสักวัน เราเลี้ยงคนเดียวงกๆๆ
เสื้อผ้าซักให้ ข้าวก็ต้องหาให้ เงินเดือนที่แม่เราให้เราแต่ละเดือนเราก็เอาให้แฟนไปเติมน้ำมันและติดตัว แต่พอกลับมาบ้านตังหมดเกลี้ยง
เราก็ถามแฟนนะคะว่าหายไปไหนแฟนก็เงียบ เราก็โกรธค่ะ แต่ข่มเอาไว้ อยากจะร้องไห้แต่ร้องไม่ออกจริงๆค่ะ เหนื่อยมากๆ
พอแม่แฟนจะกลับแม่แฟนบอกว่า เลี้ยงลูกเก่งนิ คนเดียวก็ไหว เห็นมีเวลานั่งเล่นเกมดูหนัง คือเรานี้แบบปรี๊ดดดดดมากกกกก
คือ เราเล่นไม่ถึง10นาทีพอแค่หายเหนื่อยหายเครียด แต่เจอคำพูดนี้เข้าไปเราจุกมากกก เราเลยไม่ไปส่งแม่แฟนค่ะ อยากจะถีบส่งด้วยซ้ำ
แบบลูกชายเค้ามาอยู่บ้านเรา ค่าน้ำค่าไฟ ค่ากิน ค่าน้ำมันค่ารถไม่เคยต้องเสีย งานก็หาให้ทำ รถก็มีให้ใช้แสนสุขสบาย
ตังไม่เคยขอให้ออกสักบาทมีแต่ไม่พอและให้เพิ่ม  เสื้อผ้าเราซักรีดให้หมด แฟนเราแทบไม่ต้องทำอะไรสบายมาก เรานี้อยู่บ้านทั้งวันเป็นอิป้าไปเลย
วันๆไม่เคยได้อาบน้ำ ทำนู้นทำนี้หัวหมุน กว่าจะได้อาบคือก่อนนอนตอนกลางคืน เราร้องไห้บ่อยมากเพราะเครียดเหนื่อย กำลังใจจากแฟนมันก็ช่วยได้นะคะ
แต่ครอบครัวแฟนมันทำให้เราปวดหัวมากกว่า เชื่อไหมคะทุกวันนี้ครอบครัวแฟนยังไม่เคยช่วยอะไรเราเลย เราเคยให้แฟนโทรไปขอตังแม่เค้านะคะ
แม่เค้าบอกว่า แล้วเงินบ้านนั้นหล่ะไม่มีหรอไง คือเค้าไม่คิดจะช่วยอะไรบ้างหรอคะ เราช่วยลูกเค้าขนาดนี้เค้าคิดจะเกรงใจบ้างไหม
อย่างน้อยเดือนละ 3,000-5,000 ก็ยังดีเก็บไว้เป็นค่านมค่าเรียนหลาน แต่นี้ไม่เคยเลยค่ะ มีแต่แม่เราออก ไม่สบายหาหมอก็แม่เรา
ค่านม ค่าวัคซีน ของเล่นต่างๆนาๆ ก็แม่เรา ส่วนเงินเดือนแฟนเราแม่บอกเก็บไว้ไม่ต้องให้แม่ แค่อย่าขอแม่ก็พอ เราก็ไม่เคยใช้อะไรนะคะ
ทุกวันนี้อยู่แต่บ้านมอมแมม ไปเรียนยังโทรมเลยค่ะ เก็บตังทุกบาทไว้ให้ลูก แต่ไม่เคยเก็บได้ค่ะ แฟนใช้หมด
และนี้ค่ะล่าสุด ลูกหนึ่งขวบเมื่อไม่นาน แม่แฟนบอกจะเอาไปอยู่ด้วย เราควรทำยังไงดีคะ คือ อยากหย่ากับแฟนแต่ก็ลูกอะค่ะ
ที่อยากหย่ากับแฟนเพราะแม่แฟนนี้ล่ะค่ะตัวปัญหาสำหรับเรามาก เครียดมากค่ะ

ก็มีเท่านี้หล่ะค่ะ ผิดพลาดก็ให้อภัยกันด้วยนะคะ
เราไม่รู้นะคะว่าความคิดของเราเป็นความคิดที่ผิดหรือถูก
แต่เราสุดจะทนแล้วจริงๆกับการเจออะไรแบบนี้ อัดอั้นมานาน
โปรดเข้าใจกันด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
ไม่รู้จะแท็กอันไหน งงๆ ถ้าผิดพลาดอย่าว่ากันนะคะ